Hayat biraz mono gelirdi....
İnsan kedisine alışırken.....
Sonra kalbin bağımsızlık ilanı...
Birşeyler başka şeylere kavuşurken...
Çok sesli bir yalnızlık...
Susanlar suretlerinden silinirken...
Aklım kendine yetmiyor....
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




zaman içinde birbirine yabancılaşanlar duygusallıktan uzaklaşıp
ve mutsuz beraberlik yerine mutlu yaşam monoloğuna dönüş
Tam Şubat'ça dizeler
Tebrikler efendim :))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta