Monna Rosa -I- Aşk ve Çileler Şiiri - Yo ...

şiiri kim yazdı ise yanlış yazmış ve kıtalar yanlış yerleşmiş orjınal hali bu
şiir çok güzel
MONA ROZA



Mona Roza, siyah güller, ak güller

Geyvenin gülleri ve beyaz yatak

Kanadı kırık kuş merhamet ister

Ah, senin yüzünden kana batacak

Mona Roza siyah güller, ak güller



Ulur aya karşı kirli çakallar

Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa

Mona Roza, bugün bende bir hal var

Yağmur iğri iğri düşer toprağa

Ulur aya karşı kirli çakallar



Açma pencereni perdeleri çek

Mona Roza seni görmemeliyim

Bir bakışın ölmem için yetecek

Anla Mona Roza, ben bir deliyim

Açma pencereni perdeleri çek...



Zeytin ağaçları söğüt gölgesi

Bende çıkar güneş aydınlığa

Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi

Seni hatırlatıyor her zaman bana

Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi



Zambaklar en ıssız yerlerde açar

Ve vardır her vahşi çiçekte gurur

Bir mumun ardında bekleyen rüzgar

Işıksız ruhumu sallar da durur

Zambaklar en ıssız yerlerde açar



Ellerin ellerin ve parmakların

Bir nar çiçeğini eziyor gibi

Ellerinden belli oluyor bir kadın

Denizin dibinde geziyor gibi

Ellerin ellerin ve parmakların



Zaman ne de çabuk geçiyor Mona

Saat onikidir söndü lambalar

Uyu da turnalar girsin rüyana

Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar

Zaman ne de çabuk geçiyor Mona



Akşamları gelir incir kuşları

Konar bahçenin incirlerine

Kiminin rengi ak, kimisi sarı

Ahhh! beni vursalar bir kuş yerine

Akşamları gelir incir kuşları



Ki ben Mona Roza bulurum seni

İncir kuşlarının bakışlarında

Hayatla doldurur bu boş yelkeni

O masum bakışlar su kenarında

Ki ben Mona Roza bulurum seni



Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza

Henüz dinlemedin benden türküler

Benim aşkım sığmaz öyle her saza

En güzel şarkıyı bir kurşun söyler

Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza



Artık inan bana muhacir kızı

Dinle ve kabul et itirafımı

Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı

Alev alev sardı her tarafımı

Artık inan bana muhacir kızı



Yağmurlardan sonra büyürmüş başak

Meyvalar sabırla olgunlaşırmış

Bir gün gözlerimin ta içine bak

Anlarsın ölüler niçin yaşarmış

Yağmurlardan sonra büyürmüş başak



Altın bilezikler o kokulu ten

Cevap versin bu kanlı kuş tüyüne

Bir tüy ki can verir bir gülümsesen

Bir tüy ki kapalı gece ve güne

Altın bilezikler o kokulu ten



Mona Roza siyah güller, ak güller

Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak

Kanadı kırık kuş merhamet ister

Aaahhh! senin yüzünden kana batacak!

Mona Roza siyah güller, ak güller

Sezai KARAKOÇ




işte sözlerimin kifayetsiz kaldığı şiir
aşkın dağdağalı girdaplarında kıvranışın en güzel ifadesi

sadece susarsın bu şiirde. insancıl yorumlar az bile...

'Ulur aya karşı kirli çakallar, ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa' 'Kırgın kırgın bakma yüzüme mona '..Üniversite yıllarımda tanıştığım bu muhteşem ötesi şiirin bendeki yeri çok özel ve derindir.. Derler ki Sezai Karakoç'un okul arkadaşı Muazzez için yazdığı bu şiirin konusunda geçen efsaneleşen aşk hikayesinde Muazzez Hanım efendinin Sezai Karakoç'un aşkına karşılık vermemesi Sezai Bey'in fani aşktan ilahi aşka yönelemesine neden olmuştur..Ölümlü yeryüzünde fani aşklardan baki aşklara yönelebilmemiz dileğim lie..

şiirde pasajın ilk harfini aldığımız zaman muazzez akkayam çıkardı...pasajların yerleri değiştirilmiş bu sayfa ile kim ilgileniyorsa lütfen düzeltsin bu yanlışı...gizli bir akrostiş vardır bu şiirde bu akrostişi her zaman görmek istiyoruz...
şiiirn hikayesini not düşen bayan arkadaş eksik yazmış hikayesini...daha bu hikayenin içinde cemal süreya var

evet şiirde kıta değişimi yapılmış

aşağıdaki metin, bu şirin bilinen ilk hali sanırım. Baş harflerinde aranan isim mevcut sanıyorum.şairin şiirinde istediği gibi düzeltme yapma hakkı baki olmakla beraber okuyucunun da en beğendiği şekliyle okuması da doğal karşılanmalıdır.üniversite yıllarındaki -belki şu an çoçukça gelen- duygular bazen daha böyle tesirli ifade edilebiliyor.benim acizane beğendiğim şiiri bu:


Mona Rosa

Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve`nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.

Ulur aya karşı kirli çakallar,
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa.
Mona Rosa bugün bende bir hal var.
Yağmur iri iri düşer toprağa,
Ulur aya karşı kirli çakallar.

Açma pencereni perdeleri çek,
Mona Rosa seni görmemeliyim.
Bir bakışın ölmem için yetecek.
Anla Mona Rosa ben bir deliyim.
Açma pencereni perdeleri çek.

Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi,
Bende çıkar güneş aydınlığına.
Bir nişan yüzüğü bir kapı sesi.
Seni hatırlatır her zaman bana.
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi.

Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur.
Bir mumun ardında bekleyen rüzgar,
Işıksız ruhumu sallar da durur.
Zambaklar en ıssız yerlerde açar.

Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor gibi.
Ellerinden belli olur bir kadın,
Denizin dibinde geziyor gibi.
Ellerin, ellerin ve parmakların.

Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana,
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar.
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.

Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine.
Kiminin rengi ak kiminin sarı.
Ah beni vursalar bir kuş yerine.
Akşamları gelir incir kuşları.

Ki ben Mona Rosa bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni.
O masum bakışların su kenarında.
Ki ben Mona Rosa bulurum seni.

Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Henüz dinlemedin benden türküler.
Benim aşkım uymaz öyle her saza.
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler.
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.

Artık inan bana muhacir kızı,
Dinle ve kabul et itirafımı.
Bir soğuk, bir mavi, bir garip sızı
Alev alev sardı her tarafımı.
Artık inan bana muhacir kızı.

Yağmurdan sonra büyürmüş başak,
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış.
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış.
Yağmurdan sonra büyürmüş başak.

Altın bilezikler o kokulu ten
Cevap versin bu kuş tüyüne.
Bir tüy ki can verir gülümsesen,
Bir tüy ki kapalı geceye güne.
Altın bilezikler o kokulu ten.

Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve`nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister,
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.

hayatımın şiiridir mona rosa bir insan bu kadar melankolik ve bu kadar özlü bir yapıtı nasıl meydana getirebilir. bunu yazan bir insan değil saf bir kalptir yalnızca.

sezai karakoçun bu şiirini gayr-i ihtiyari bir surette radyoda dinledim.yemeğimi yerken dinlediğim bu şiirden gerçekten çok etkilendim.ardından internetten aradım ve yarın sınıfta okumak için defterime yazıyorum.sezai karakoçu daha önceden bilmeme rağmen şimdi anlıyorum

Şair hakkında değil de şiirin kahramanına bir çift lafın var! Ah ‘’ MONNA ROSA’’ ne kadar şanslısın!!! Adına şiirler yazılmış, methiyeler döktürülmüş! Kıskandım seni doğrusu! Böyle bir sevgiyle böyle büyük bir aşkla sevildiğinin kıymetini bildin mi? Bu şiir başlı başına muhteşem bir yapıt! Şaire lafın yok! Hem ne haddime! Usta döktürmüş
Saygı ve selamlar…



Kim biliyor Leyla!


Kim biliyor Leyla seni
Tarihte bile silik adın
Herkes adından başka ne biliyor ki
Kim sevdi seni Leyla!
İstediğin gibi düşlediğin gibi…
Kim gördü kim duydu sana olanları
Giden aşklarının ardından tuttuğun yaslarını
Sineye çekip köşelerde gizli gizli ağladığını
Yüreğinde kopan fırtınaları…

Kim biliyor Leyla?


…diye devam eden…


Buda benden olsun, içimden geldiği için…

Modern bir Leyla ve Mecnun denemesi sayılan bu şiiri yaşanmış bir aşk hikayesi şeklinde anlamak şairi ve şiiri hiç anlamamak demektir.