Ülkemde misyonerler varmış,
Gençleri Hıristiyan yapıyorlarmış,
Allah’a yönelmekten alıp,
Ateizm’e atıyorlarmış!
İnciller arasına dolarlar koyup,
Tatlı vaadlerle kandırıyorlarmış!
Onu sen benim külahıma anlat,
İslâm’la yetişen nesil,
Misyoner kıskacına girer mi?
Müslüman ailenin çocuğu,
Ateizme ve satanizme geçer mi?
“Ağaç yaşken eğilir” der atalarımız,
Gençlik ağacını yaşken inanca eğdiysen,
Niçin korkuyorsun ki sen.
Anaya hürmeti, babayı saygıyı,
Küçüğü sevmeyi, büyüğü saymayı,
Kur’anî ruhu, İslâmî şuuru,
Verdiysen niçin endişe ediyorsun ki.
Bu ruhtur, insanı ayakta tutan,
Bu şuur, birliğe, dostluğa renk katan.
Bununla dünya huzur buldu,
Bununla ülkelerin yüzü güldü.
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 06:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!