affedin kusurlarımı...
hep 'kendi evrenim'de şekillendim
büyüdüm
kurşun geçirmez oldum
kendi gezegenlerimi kurdum
kendi yıldızlarımı serpiştirdim gökyüzüme
ay'ı gereksiz buldum
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
kardeşlerimi ara sıra da olsa
evim'e davetten başka gücüm kalmadı.
bırakamam bu toprakları
bu doğayı
ama arasıra
ben de misafir olurum...
İnsanın Dünya'ya misafir olması, kainata misafir olması, kendi kendine misafir olması anlamlı ama; bu misafirliğin en büyük güç çarpanı misafirlik anında veya sonrasında udûl olmalı... olması gerekir.. tebrikler..
kardeşlerimi ara sıra da olsa
evim'e davetten başka gücüm kalmadı.
bırakamam bu toprakları
bu doğayı
ama arasıra
ben de misafir olurum...
İnsanın Dünya'ya misafir olması, kainata misafir olması, kendi kendine misafir olması anlamlı ama; bu misafirliğin en büyük güç çarpanı misafirlik anında veya sonrasında udûl olmalı... olması gerekir.. tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta