Mozaktan bir mırık yaptım
Çıktım harman başına
Birde türkü tutturdum
“Aslansın Emne aba
Alcan bana Carak Ali’yi
Dön mırığım dön”
Dünya dönüyor hani nerde
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




mozak, a baktım...ben de söylemeyyeyim...
ama mırık için bişey söylemem gerekiyor....
bizim burada...
özellikle yokluk zamanlarında...sabunun da neredeyse bulunmadığı o meşhur kuyruk hükümetleri zamnalarında... toprak evlerin...nemli yerlerinde...kirle ve nemle karışık yerlerde toprağa düşen çok ayaklı buğday tanesi büyüklüğünede bir cins hayvana mırık derlerdi bizim buralarda....ağaç ve yün yatak düşmanıyd...
saygılar...
mozak: domuz yavrusuymuş
mırık: çamurmuş
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta