Nolur kal,bir incir mevsimi kadar.
Her yarımı kendi içinde terk eder gibi.
Şimdi ağlamak istemiyorum.
Gümüş aynalar gibiyiz ters düz edilen.
Şimdi mirastır,benden kalan varsa,
Küçük bir kız çocuğuna.
Ah,yol kenarlarında,yol kenarlarında
Ağlamak istemiyorum..
Onun içindir ki,bir sandık odasında
Kapatılmış teriyer yavrusu gibi
Tırmalıyoruz seni,hayat.
Şimdi ağlayabilirdik,
Kısa bir vazgeçiş içerseydin eğer.
(İstanbul)
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta