Yokum...
Yoksulum...
Yoksunum.....
Mânada çok gibi
Kocaman bir hiçlikte kayboldum...
Ne kendimim ,nede bir başkası ..
Niye bu kadar yoruyorsun be dünya..
Oldum derken öldürende..
Öldüm derken olduranda var..
Bir ateşten ayrılıktır ölüm denen..
Bu kefeni bayrak diye giydirende
Hain diye sövdürende var...!!!
Yüreğimin yüreğine selamı var can..
Yüreğimin yüreğine hasreti var can..
Soğuk olur odaları titriyordum can..
İlk nefesin kucağımda aşk budur ey can...
Gözlerimde ilk bakışın çokmu uzak cannn..
Yusuftu aşkın ilk adı züleyhaca ,,aska yol açan yusuf..
Edebdi yusufu züleyhadan kaciran aşkı uğruna aşktan caydıran..
imtihandi adı aşkın yusufca yada züleyhaca sabırdı yana yana ..
Güzellikti yusuftaki ruhundan yüzüne yansıyan
Züleyhaya aşkla gençliği yeniden tattıran ..
Simdi sor kendine !!
Aslında insanin en büyük yolculugu kendi icine olan yolculugudur .. ve belki kendiyle yüzleşmesi acılarıyla keşkeleriyle geçkalmışlıklarıyla yada vazgeçmişlikleriyle .. bazan kimsesizliğiyle yada icinde biriktirdiği ve hep kapı ardına gizlediği acılarıyla ..hepsi kocaman bir yumak olup çıkar karşısına ve eywah der neler kaybetmişim yada kaçırmışım yada yaşamaktan korkup bir kenara atmışım .. yüzleşmeler daima zordur, içini kanatan birşeyler biryerlede hep gizli kalmıştır sadece göz ardı ettigin beyninde belkide perdeledigin .. belkide hayatın kocaman bir keşkeler yumağı olmustur bile farkına varmadan ve geriye tek bir kelime kalir EYVAHH...m.z
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!