Mine Yirmili Şiirleri - Şair Mine Yirmili

Seninle ilk kez;
15 yaş hallerimde tanışmıştım!
O masum duygularımla almıştım seni dünyama;
Çocuksu düşlerim ve düşüncelerimle izin vermiştim;
Tertemiz bedenimi defalarca sarıp sarmalamana…

Sabahın seherinde;
Loş belediye otobüsünün,
Soğuk ve sert minderlerinde...
Gül tenine değip süzülen incilerinle
Canının yandığı nasılda belli inceden inceye

Adam gibi adam'a;
Sevdiğim adam'ıma...

Çocuklarımın babasına,
Ömrümün yoldaşına...

Erkekler ağlamaz... deseler de;
Ben erkeğin ağlayanını severim;
Dürüstçe... asilce… ve de mertçe! ..

Ağla erkeğim...Sen bana ağla...
Gözünden inen yaşa kurban olsun;

Duygularımdan öte yol bulamadım;
Sana doğru uzanan...

Feryatlarım, sessiz akan göz yaşlarımda saklı.

Senin bir günahın yok bunda; sen, sakın üzülme!

Bilseydim o gece,
Son gecemiz olduğunu
Yanına yatak diye koyduğum
Sandalyeye değil de;
Sıcacık koynunda yatardım!

Ömrüme huzur,
Yaşantıma mutluluk,
Geleceğime güven,
Veren adam her an...

Her işin aceleydi,

Dağların arkasında olsaydın,
Yollar, tepeler yardım ederdi;
Kavuşmam için sana!

Dünyanın bir ucunda olsaydın,
Teller yardım ederdi;

Olmuyor be gülüm! ...olmuyor! ..
Hiçbir şey, ısmarlama olmuyor! ...

Yaz diyorsun bana; YAZ!
Aşkı yaz! .. sevdayı yaz! ..

Biliyorum;
Henüz çok yeni,
Ama; seviyor beni.
Umudum ve dileğim;
Sevgisi, saygısıyla, olur daim.
Uydurmasın rabbim,şeytana,