Dallarından göçüp konardı saksılara
Baharı uyandıran mimoza çiçeği
Sonra umudu
Sonra sevinçleri ayaklandırırdı güneşten esinlenmiş sapsarı çehresiyle
Kış uykusu rehavetinden sıyrılırdı cümle çocuklar
Toprakta karınca
Kuluçkasında çırpınan serçe
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta