Mİlyonlarca Kez Şiiri - Aydın Karatay

sakın susuma
konuş ben gözlerimi yumana dek
sesinle sar beni bekletme
acımı azalt sesindeki merhemle
ver elini bilehime sancımı hisset beyninde

dur gitme henüz ölmedim
hele bir öleyim öyle git
azrailden korkmam sen burdayken
nabzımı hissetmediğin zaman git

solougum biraz daha yavaş artık
nabzım düşük şartel gibi
kaldırmaya çalışma atar geri
artık bekleme istersen
gözyaşlarının bir faydası
yok feryadımı yıkamaya
şimdi sakın tutma yüreğimi

oysa ilk kurşun yaram degildi
ilk can verişim degildi bu
milyonlarca kez öldürmüştünüz beni
sessizce canice
ıslatmadan avludaki güvercini
koparmıştınız boynunu
sonra atom cekirdekleri yağdırdınız başıma
kaç kere elektro şokandım hatırlamıyorum

ama bu sefer ölüyorum işte
bir tek sen varsın ben giderken
birtek ben
kalem
kağıt
çöp
öp ve git

29 11 03 adapazarı