Mikail Aytmatinoviç Şiirleri - Şair Mika ...

Üç kuşaklı bin deve,
Çıkmış bir garip gurbete,
Ne deseler boş,
Anlamaz ki o deve,
Bu yolun sonu boş,
Ne deseler hoş.

Uyu, uyan!
Uyu, uyan!
Belki uyanmak istemezsin
Uyu, uya!
Uyanamamama
Rağmen.

Birileri bir şeyler yapar
Abuk subuk hatalar
O anda bir ses belirir
"Yapacağınız işi sikeyim"

Bu işten en iyi ben anlarım diyorsan

Yaşıyorum, yaşıyorum, yaşıyorum...
Bir gemi gelir uzaklardan, bana doğru
Ağlar yakar geliyor uzaklardan, buraya doğru
Bir gemi geliyor uzaklardan, limana doğru
Demirini çekti şimdi, yola çıkıverdi
Heyecanlı ve mahcup şimdi

Boş boş boş.
Yaşıyorum
Anlam yok
Mana yok
Sebep yok
-dolayısıyla-

Baktım sana
Gördüm beni
Baktım aynaya
Gördüm seni

Ben dediğin nedir ki?

Zamanı Tanrı yaşar,
İnsan ölüme doğar;
Ölüm, adamı sarsar,
Yaşam yoldan sapar,
Aklım çığrından çıkar.

Nefret soluyor
Kan çıkıyor
Beni istiyor
Ölüler kaçıyor