Millete ne oldu, gençlik perişan
Yıkıldı ilke, kalmadı şöhret şan
Nasıl bu hallere, düşer bir insan
Ar namus tertemiz, dizde rezalet
Terörist diyerek, vururlar nişan
Bilemedim asla, şu garip yanını
Yetmez mi bu kadar, yakarsın canımı
Şu yaptıkların, donduruyor kanımı
Bu derdime dermanı, bulda öyle git
Ağlarım akmaz oldu, gözümde yaşım
Çektiğim çile, bezdirdi candan
Dünya han ise, giderim burdan
Çektiğimi bil, anla bu haldan
Kalpte yarayı, sar da öyle git
Bir tek siyah kalmadı, saçımda
Sana elveda derken, niye baka kaldın
Bir rüyaydı geçti zaman, hayale daldın
O bakışlarınla benim, kalbimi çaldın
Git gidebilirsen, bırakıp burda beni
Sevmiyorum diyorsun da neden ağladın
Gönülden yaraladın beni, düştüm eline
İnan kapıldım gidiyorum, aşkın seline
Bana beddua etmişsin, yakışmaz diline
Aşkımı çaldın benden, seni gönül hırsızı
Seninle birlikteyken, aşka doyduk diyemem
Her nere gidersem, beni görmüyor
Kimle konuşacak, onu bilmiyor
Altmışına girmiş, aklı ermiyor
Anlamıyor beni, gönül ne yapsın
Ne söylediysem hep, boşa nafile
Derinden derine, ah çekip ağlar
Kalbimin içini, yaralar bağlar
Çekilen o acı, yüreğim dağlar
Dertli dertli akar, gönül pınarım
Aşk şerbeti içtik, yaz sonlarında
Ömür böyle geçmez, olsaydı hazan
Çekilmez çileler, kaynıyor kazan
En büyük dermandır, insana izan
Gönülden Gönül’e, bağlıysan eğer
Kalpteki yaraya, bir ilaç olsan
Bu aşkın sonu, ürkütüyor beni
Benim için olur, kötü bir anı
Karanlık geceler, sıkınca canı
Biter mi bilmem, gönül acıları
Sensiz gecelerim, oluyor sessiz
Çektiğim acılar, niçin bitmiyor
Kurudu yaprağım, çiçek açmıyor
Virandır ocağım, duman tütmüyor
Yeşermeği bekler, gönül bağlarım
Viraneye dönmüş, su veren olmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!