Tarih yazarak, bugüne gelmiş Artvinli
Laz’ı Gürcü’sü kol kola, vermiş Artvinli
Tahsilde Millet öncüsü, olmuş Artvinli
Unutulmaz tarihin var, şanlı Artvin’im
Genciyle birlikte, savaş verdi Artvinli
Yalnızlık içine, düşmüş gibiyim
Sanki kaderime, küsmüş gibiyim
Yalancı dünyadan, bezmiş gibiyim
Dertliğim sevgilim, mutlu değilim
Mutsuzluk denen şey, dilimde hece
Bülbül konar mı hiç, kurumuş güle
Düşünüp kahrolup da ölsem bile
Gerçek bir aşka, katılmaz ki hile
Dönülmez geriye, sevdikten sonra
Sen beni alıp, bağrına bassan da
Yine ben çaresizim, yüzüm gülmüyor.
Yıllardır zalim felek, aman vermiyor.
Acımadan vuruyor, canım yanmıyor.
Gelip geçen okusun, yaz mezar taşım.
Sana yaklaşabilsem, bir dost biçimi.
Deyin sevdiğime, çabucak gelsin
Kalpteki bu acı, hasret mi dersin
Tek tesellim aşkımız, bir de sensin
Kalbimde bir acı, bir de sen varsın
Niçin ayrıldık biz, kahroluyorum
Hadi gidelim, demiştim sana
Gönülden sevmiştim, anlasana
Sensiz bir hayat, ölümdür bana
Sözüm sözdür, ayrılık yok artık
Sendin mazideki, tatlı rüya
Görünce o beni, boynunu büktü
Yine ağlayıp da gözyaşı döktü
Bana yalvarışın, ciğerim söktü
Ölürsem ağlama, ne olur o gün
Bir yol vardır, oda sevdanın yolu
Kimse benim gibi, derde düşmeye
Gelmeyin üstüme, yaram deşmeye
Susayınca, gönül varır çeşmeye
İçmez isem, yüreğime dert olur
Şu zalim feleğe, nettim neyle’dim
Giderken acılar, bırakıp gittin
Vefasız birisin, sen bende bittin
Elveda demedin, canıma yettin
Ben nasıl güveneyim, söyle bana
Dinlemeden beni, çekip gidersin
Efkârlıyım yine, derdimden yana
Çektiğim çileyi, demedim sana
O eski günleri, geri ver bana
İsyandayım ben, isyanda arkadaş
Ey zalim felek, kızgınım ben sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!