Hani kader denen, yazgımız var’ ya
Bizi sürüklüyor, hep ayrılığa
Biter bu hasret, nasıl başladıysa
Sürüp gitmez ya bu, sonsuza kadar
Dinecek acılar, bir gün dinecek
Sevda yüreğimi, sardı derinden
Yaralıdır kalbim, inan birinden
Alıp ciğerimi, söktü yerinden
Aklımı başımdan, alıp da gitti
Yüreğimde varken, onca sancılar
Devir deyişti, yaşamak güç oldu
Helal süt emenler, kafayı buldu
Dost diye bilinen, birden el oldu
Umudum hayalim, tükendi bitti
Menfaati varsa, selam verirler
Bakın kötü haber geldi, Siirt ilinden
Helikopterle almışlar, pusu yerinden
Yine yüreğimiz yaralandı, derinden
Altı aslanımız, şehit olmuş diyorlar
Haberini aldık, yerler kana bulanmış
Neler getirdin, benim garip başıma
Ağlıyorum bak, aldırma gözyaşıma
Niye gelmesin, taş mı döştü başına
Yapma bana böyle, gidiyor ağrıma
Senle başlar, senle biter bu anılar
Bunca sene, boşa uğraşıp durdun
Yaptığın ne var, boşa kafa yordun
Dost dediklerinden, hainlik gördün
Şu derdimi, soran bile olmadı
Ne zaman ağladım ne zaman güldüm
Senin söylediğin sözdür, kalbimi yakan
Pervasız hareketlerdir, canımı sıkan
Yaş değil ise gözümde, kan mıdır akan
Gözümde damla damla yaş, akıp gidiyor
Bir tek yalan sözün, bana acı verince
Kadının eli ilaçtır, yaranı sardır
İnsanlığa hem ana hem de sadık yardır
Kırarsan onun kalbini, tamiri zordur
Kadın bir çiçektir, bırakın öyle kalsın
Kadını köle gören, zihniyet yok olsun
Seni rüyalarımdan, atamıyorum
Karanlık gecelerde, yatamıyorum
Neden bırakıp gittin, anlamıyorum
Sen gittin gideli, ben hep ağlıyorum
Gel bitsin bu çileler, diyemiyorum
Ne kimseye bir şey dedim ne gönül kırdım
Dost diyen ikiyüzlüden, ben artık yıldım
Yalancıdan riyakârdan, hep uzak durdum
Kimseye eyvallahım yok, doğruyum işte
Zenginlerin kapısın da köpek olmaktan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!