Sen ki Adıyaman dili sesiydin
Yüreğim dağladın gittin Mıçe mı
Kâhta Adıyaman’a sevdalıydın
Gözde yaş çağlatıp gittin Mıçe mı
Mazide bir sevda yâre söz idin
Gönülde kor olup tüten köz idin
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta