Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Benide bir konya ziyaretim sırasıda bir mezar taşınadan etkilenerek yadığım bir şiir vardı
Yokluktan varlığa sattım naaşı,
Mekanım eyvahla dağların başı.
Kalmadı meylimde dünya telaşı.
Sahrada gezmeye gerek kalmadı.
Yıkıldı virane kalbimin çeşmi.
Ölenler tanıdık ölümler eski.
Başımda dikili iki taş resmi,
Üstünü çizmeye gerek kalmadı
Çürüdü yaralar toprak neylesin,
Söyleyin kurtlara bayram eylesin.
Tükenir nasibin sende gelirsin.
Tabibe kızmaya gerek kalmadı.
Ölümün çiçeği mevsimsiz açar,
Şerbeti naar ile zamansız içer.
Benimde üstümden bir ömür geçer.
Makberi kazmaya gerek kalmadı
genel itibarıyla hoş ve güzel bir şiir konu ortak akıbat sözlerimi üstat Necip fazılla noktalarkaen bu çalışmayı emekle bize sunan size teşekür ederim
Sayılar yalnız Bir’in kendi dalgalanışı,
Sayılar kemmiyetin keyfiyeti anışı...
Bu dünya bir tamam’dan eksiklikler alemi;
Kopuşlar, ayrılıklar, kesiklikler alemi...
Tohum çatlar da bilmem, kafa nasıl çatlamaz? ...
Yeni odur ki, solmaz, pörsümez, bayatlamaz.
Kırıldı oyuncağım, artık bir daha gülmem;
Toz olur, toprak olur, duman olurum ölmem!
Ne varsa çöplüğe at, belli başlı zamanlık;
Ölümü öldürmekte olanca kahramanlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta