Mevsimsel
Eskiden bizler insancıldık insandık, here heçe, çöre çöpe, uzak yakın her şeye sevinir mutlu olur üzülür ağlardık, gözyaşlarımız sahte değildi yemeden içmeden kesilirdik. Mevsimlere dair yaşardık aşklarımızı, baharda elini tutamadığımız sevdiğimize uzun kış gecelerinde ucu yanık uzun mektuplar döşerdik hiç gönderemediğimiz. Şimdi her şeyin sahtesi revaçta mevsimlere bakmaksızın tezgahlarda boy gösteriyor şimdiki aşklar gibi.
Tayfun Bulut
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem