Gözlerim bir kış kadar yalnızdı haykırıyordum sensizliğe.
Dağların zirvesine iklim acıyor güneş acıyordu.
Çaresiz boyun büküşlerim bekleyişim yüreğimde apansız yaralar açıyordu.
Kaderime boyun eğsem yürek kanar sussam güneşim kan ağlardı.
Birgün bahar gibi sende gelecektin bir kışın yalnızlığı gibi ayazlarda üşüyordu yüreğim.
Elbet vuslat dönecekti benimde yüzüm gülecekdi.
Apansız acilarima bir cemre gibi düşecektin.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta