Mevlana Celaleddin-i Rumi

“Allah’ım gözlerimiz mest bir hale geldi, bizi affet. Sırtımızdaki yük bizi çökertti.
Sen Rab’bim, sırlarımızı açığa vuran bir sırsın. Duygularımızın ırmaklarını besleyen mübarek manevi bir kaynaksın.
Ey zatı gizli, atâsı, lütuf ve ihsanı açık Allah’ım,
Sen ırmak gibisin, biz ise değirmen taşına benzeriz.
Sen rüzgâr gibisin, biz ise toza benzeriz. Rüzgâr gizli, toz ise meydanda görülüyor.
Sen baharsın, biz ise yemyeşil bağız, bahçeyiz. Bahar gizlidir, fakat lütufları, ihsanları bize bağışladığı çiçekler meydanda.
Sen Allah’ım sanki cansın, bizlerse ele, ayağa benzeriz. Elin tutması da bırakması da ancak senin yardımınla olur.
Sen akıl gibisin, bizlerse dile benzeriz. Şu dil konuşmayı, anlatışı akıldan elde eder.
Sen neşeye, sevince benzersin, bizse tebessüm, gülüş gibiyiz. Biz ancak bize ihsan ettiğin kutlu sevincin lütfu ile güleriz.
Bizim hareketlerimiz, her an Senin varlığına şehadet getirmede “Şehadet ederim ki, Allah’tan başka ilah yoktur” demektedir.
Değirmen taşının inleyerek dönüp dolaşması da, akan suyun varlığına şehadet etmektedir.
Ey benim vehmimden, dedikodularımdan uzak olan Allah’ım! Benim de, Senin varlığını ispat etmek için getirdiğim şu misallerin de başına toprak dökülsün.”

Mevlana Celaleddin-i Rumi