Naftalin kokulu sabık ceketimi çıkart bana.
Cebindeki parça parça mektuplar armağanımdır sana.
Duyulsun sesim!
Çığlığım serseri sokaklara,ayyaş kaldırımlara ve her seferinde gözümü alan o loş ışıklara.
Zaman araftayken, geçmez günler asla.
İşte o günlerde tozlu raflardan çıkartıp okuduklarımı hatırla.
Biraz anı olsun , zaman anıların ortasında dursun.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta