Metin Egeli Şiirleri - Şair Metin Egeli

ANLAMAZ Kİ

Kalem yazar, kâğıt kaçar
Bir kısır döngü bu, döle gelmez,
Kâğıt derdim, kalem ortağı
Sarılmışım yine şiirlerime…

Anlatamazsın bazen kendini,
Dilin dönmez kelimelere,
Bildiğin tüm diller yetersiz.
Nerede gözler?
Yaşadığını sandığın anları

ANLAT DEDİN

Bana anlat dedin,
Dedin ama
Şuradan başla demedin.
Bilemedim,

ANNE'M
.
Son bakışınmış bilemedim,
Kaçırmaz mıydım gözlerimi,
Elimi tuttuğun o kara gecede,
Ben iyiyim demiştin,

ANNEM

Çocukluğumu düşündüğümde bir ah,
Aklıma düştüğünde
Bin aahhh yüreğimde.
Çok uslu değildim,

ANNE’M
.
Üşüyorum Anne,
Yokluğun soğuk, çok soğuk.
Isıtmıyor artık hiçbir şey
Her yerim buz kesmiş,

Eylül Aşk’tır derler,
Dediklerinde kaldı bu Eylül de…
Ekim’i ektik geçti,
Kasım’ı kastık,
Belki de astık.

AŞK GİBİ

Yokluğunda biriktirdim ben seni,
Akşamları sabaha,
Gündüzü geceye
Kışları bahara ekledim.

AŞKINA EMANET
.
Neden çağırıyorsun içine beni,
Delice akan kan damarlarında,
Alev alev yanan gömleğine…
Hangi hasreti, özlemi, sevdayı,

AŞKIN BAŞIMDAN AŞKIN

Bir kova sevdayı döktün başımdan,
Üşütmedi, ıslatmadı
Yaktı en derinimden
Yakaladı en sakin yerimden