Metin Egeli Şiirleri - Şair Metin Egeli

ANLADIM Kİ

İlk sesini sevdim senin,
Kimi zaman buğulu,
Arada bir yaz bulutu var gibi.
Bazı Sevgili, bazı dost renginde

ANLAMAZ Kİ

Kalem yazar, kâğıt kaçar
Bir kısır döngü bu, döle gelmez,
Kâğıt derdim, kalem ortağı
Sarılmışım yine şiirlerime…

Anlatamazsın bazen kendini,
Dilin dönmez kelimelere,
Bildiğin tüm diller yetersiz.
Nerede gözler?
Yaşadığını sandığın anları

ANLAT DEDİN

Bana anlat dedin,
Dedin ama
Şuradan başla demedin.
Bilemedim,

ANNE'M
.
Son bakışınmış bilemedim,
Kaçırmaz mıydım gözlerimi,
Elimi tuttuğun o kara gecede,
Ben iyiyim demiştin,

ANNEM

Çocukluğumu düşündüğümde bir ah,
Aklıma düştüğünde
Bin aahhh yüreğimde.
Çok uslu değildim,

ANNE’M
.
Üşüyorum Anne,
Yokluğun soğuk, çok soğuk.
Isıtmıyor artık hiçbir şey
Her yerim buz kesmiş,

Eylül Aşk’tır derler,
Dediklerinde kaldı bu Eylül de…
Ekim’i ektik geçti,
Kasım’ı kastık,
Belki de astık.

AŞKETMEDİN

Kadere bağlı hayatta
Bi başıma yerleşmişim
Keder dünyasına.
Fırtına sonu

AŞK GİBİ

Yokluğunda biriktirdim ben seni,
Akşamları sabaha,
Gündüzü geceye
Kışları bahara ekledim.