Meteliğin Karşılığı

Ne eksileniydim hayatımın,
Ne de baştan çıkanı.
Artan kalan hiçbir şey yoktu,
Çarpmanın verdiği tat gibi değildi hiçbir şey,
Soluk soluğa birebir,
Hissederek, dokunarak öğrenmek
Gibi değildi keyifli
bu yüzden...
Sırf bu yüzden dokunmuştuk
Gülün dikenine de,
Çölde ki kumlara da.
Bölünmüştü saatler vicdansızca,
Çalıştığını zanneden köleler
İnandırılmıştı oyuna,
Baksan hepsi koyun koyuna
Bakmasan başka dert...
Bu mudur yaşamak?
Bu mudur ekmek?
Meteliğin karşılığı insan olduğunu unutmak demek.
Ben sana şimdi dört işlem üzerinden
Anlatırım hayatın gerçeklerini
Bölünmüş saatlerimi daha da bölerek...
İnsanlık ölmedi de,
Bunun dahası da var...
Ya artarsa bişeyler,
sevgiler, sevgililer artsa derken
Hep acılar, nankörler artıyor...
Ya artarsa acılarımız.
Hayat matematiği seviyor mu,
Sevmiyor mu bilemedim?
Ya sen bildin mi
Matematik neden en zor ders?

Mine Yılmaz Sevinç
27 Kasım 2023
10:02