daha gün kara, yüzünü dahi göstermemiş,
burası feslikan mahallesi bin bir sokak.
bu arada bilinsin ki bir çıkmaz sokak.
daha on sekizinci madde bile geçmemiş.
irimin başından tak tak ayak seslerini,
gün ararmış çoktan feslikan mahallesinde.
bir çocuk Osman Bakkaldan iki ekmek alırken;
az karalı veresiye defteri elinde
okur. Eee olacak çocuk belli olurmuş zaten.
adam duymuş bir yerden, sokak artık çıkacak dedi.
sene bin dokuz yüz doksan üç bir yaz saçılmış.
bin bir sokakta hummalı çalışma sürüyor,
yerler kazılmış, çıkmaz sokak yeni açılmış.
sokağımın gözü açılınca it köpek ürüyor.
eline almış küreği, evin önü engebeli.
sabah ezanlarıdır, yankılanır!
ruh uyanık, nefis her daim sağır!
mübarek acaba kendini ne sanır!
sevgini sorgula da git istersen.
gözlerinden yaşlar mı aktı geçti!
Dede mevsim kış.
Unutma her kışın
bir yazı vardır evlat.
Dede yollar kapanmış kar yağmakta.
Unutma yollar bir gün açılır,
bir alem ki bu dünya, olmuş değirmen taşı.
tane tane canlar birbirine girmiş, göbeğinde.
ezilen ezilene, döndüren döndürür malum taşı.
birliğini güvenme, can pazarı ekseninde.
böyle başlamış, böyle mi biter canın dönüşümü.
mesut derin çeker nefesi.
işittiği yağmur sesi.
ne de güzeldir her zerresi.
mesutça bir can dillendi.
mesut fani, cansa baki
mesut devam eder yazmayı.
ne ilk harfi ne de son satırı.
kalem yazsın yalnız hakikati.
mesutça bir can dillendi.
mesut eder nazar yağmura.
mesut al kalemi eline.
okuyan olur ümidiyle.
yaz yine yaz bildiğince.
mesutça bir can dillendi.
mesut sevdalanmış derler.
mesut yabancı, sen yabancı
hayatındakiler yalancı
mesut hayatına talancı
mesutça bir can dillendi.
mesut içer ömür çayını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!