Mesut Sav Şiirleri - Şair Mesut Sav

Unutulmuş bir beste.
Kırık bir nota.
Sol yanından yaralı.
İç sesimi şarkı yaptım.
Gözlerim seni söyler.
Duyuyor musun?

Dostlar yıl 2020 21'in ilki.
Uçaklar geçiyor üstümüzden,
Yerde arabalar vızır vızır.
Hızlı trenler raylarda,
Gün sayıyorlar gitmek için havada.
Uzaydan uydular sinyal gönderiyor ellerimize.

Seher vakti güneş tenine uyansın.
Sen uyuyamadığım gecelerimde kalansın.
Biraz düş gibisin,
Biraz yalansın.
Başımı derde salansın.
Yine de dilimden düşmeyen,

Her gün şiirsel anlatamaz ki şair sevgisini.
Bugün de dümdüz seviyorum seni.

Nasılsın Loya?
– İyiyim efendim.
– Siz nasılsınız efendim?
Eskisi gibi Loya...
– Anlamadım efendim.
Tıpkı onu tanıdığım dün gibi Loya...

Senin demografik bilgin iyi midir Loya?
- Evet efendim...
Dünya nüfusu kaç kişidir Loya?
- Bir kişidir efendim.
Bu nasıl olabilir Loya?
- Aşkı bulduğunuzda efendim...

Geceme SEN düştü.
Seni görmem düş'tü.

Çok uzağa gitme, ellerim üşür.
Issızlaşır beklediğim yollar.
Bir çiy damlası yapraktan düşer.
Ardı sıra ben düşerim,
İçimde ki sen kırılır;
En çok bundan korkarım...

Siyah güller,
Beyaz güller,
Tutuşmuş gönüller.
Geceleri alevlenir.
Ruhumda senden izler.
Ah o gözler,

Bu gece de duvarlara konuşmak istemedim.
Onlar da hep susuyorlar zaten.
Yalnızlığımın soğukluğuna çarpıyor yüzüm.
Ve buz gibi bakıyor iki gözüm.
İçimde zemheriden kalma ayazlar var,
Saçlarımda beyazlar.