Ey kalp, durma aç kapını girsin iman
Bırak girsin vicdan, girsin merhamet
Dur sakın kapatma, sana dikenle koşana
Yinede sen, gül uzat, gül uzat
Zalimce katleden vicdan gör görebilirsen
Bükme boynunu ey mazlum ümmetin evladı
Bil ki bu ümmet içinde ne yiğitler barındırdı
Gör işte, Fatihler, Şamiller, Yasinler barındı
Zafer ümmetin olacak, ümmetin ebedi
Tevhid yolu için rüzgar gibi çağlar koşarım
Davasına bürünmüş dava adamı
Gönlün gözün Tevhid ile dolsun
Allah’a kul Peygambere ümmet
İzzet ve şerefin şahadet olsun
Hedefe ulaşmak zor değil senin için
Yok artık bu gidişin sonu yok
Hedefe ulaşmanın hesabı yok
Sen kolay olanı seçtin uyudun
Boşuna uğraşmanın imkanı yok
Çıldırmış belli ki tağutun adamları
Ufukta bir adam göründü heybeti şahlanmış
Aşmış dağları yırmış tufanları geliyor deli kanlı
İcraatıyla rüzgârı kıskandırmış mert delikanlı
Görün işte şahlanmış halkın adamı
O ki Hakka boyun eğip halkı için çalışan
Ateşin düştüğü özlem yürekten çağlar
Yokluğun korkusu rüzgârla ağlar
Hasretin özlemin bağrımı dağlar
Yüzünde ki tebessüm gönlümde ağlar
Mecnun olup çöllerde kanayım
Aldığım nefeste içtiğim suda
Sevdiğim çiçekte gözbebeğimde
Yüreğimde sönmeyen acınla
Kalbimde hep seni aradım
Yalnız kaldığımda
Ey güzel ölüm sen korkulacak değilsin
Sen Rahman’a kavuşturan bir yolsun
Sen kayboluş değil İlahi bir hükümsün
Bırak, seni istemeyen kaçabiliyorsa kaçsın
Hani sen cesurdun, hani sen merttin
Rüzgârın esmesiyle yapraklar ses çıkartırlar
Bir huzura yöneliş belkide hakikate götürüştür
Kim bilir düşünceyle bir çınar ağacına tırmanış
Belkide düşünceyi zorlayan karanlıkta sesleniştir
Issız çöl ortasında rüzgâr dalgaları esintiyle sürükler
Bir bakarsın istemesende rüzgâr sürükler
Güneşin battığı sahil kenarında bulursun
Güneş doğana kadar gece martıları avutur
Gözlerim ufukta beklerim beklerim seni
İçimden seni atamamak beni mecnun eyledi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!