Meskun mahalde. Şiiri - Hüseyin Demircan

yorgunum bir hayli ağrır baldırım
adım sallıyorum meskun mahalde
gecenin yağmuru ıslak kaldırım
adım sallıyorum meskun mahalde

şu dünya düzeni öyle bir pis ki
sen su bulama el içiyor fiski
yürüyen taşımaz fazla kalp riski
adım sallıyorum meskun mahalde

bir bina önün de üç beş koruma
sermaye bekler cep girer foruma
ben yine yoksulum gider zoruma
adım sallıyorum meskun mahalde

devletin siyaset halkı yıldırmak
işten bile değil şimdi çıldırmak
yukarı lazım az dizi kaldırmak
adım sallıyorum meskun mahalde

her şey para değil doğa koruna
çevre bırakmalı dede toruna
çözüm var kafam da türlü soruna
adım sallıyorum meskun mahalde

çölde ki bedevi şahsıma emsal
ben de ne sandal var ne sahil kumsal
kurmalı mekanik bir saat timsal
adım sallıyorum meskun mahalde

naralar savuran ey sarhoş hıyar
koynun da hatun var seni zor duyar
kimlere ev sahip şu bizim diyar
adım sallıyorum meskun mahalde

kira ödenir aş kıymasız yense
yün bir kazak diye titriyor tense
sanırım traşta istiyor ense
adım sallıyorum meskun mahalde

benzeri iş bilir titiz bir kadın
ey yağmur ruhumu iyi yıkadın
ve garip türklükten başka yok adın
adım sallıyorum meskun mahalde

bu hava kurumaz çorap ebedi
galiba papuçta ayvayı yedi
fırlıyor.önümden bir kara kedi
adım sallıyorum meskun mahalde..