Mesaj Şiiri - Ufuk Çoban

Bir tutam güvenmiş dalların ucundaki,
Her sabah güneşten güç alarak büyümeye çalışan,
Kendini hep birine saklayan, insanlara yüz çeviren.

Artık o çiçek koparıldı, amacı bile sorulmadan.
Başka bir serüvene feda edildi.
Biliyordu ki; tek şansıydı kısıtlı ömründe kullanabileceği.
Ya kullanmayıp solacak, ya da bir mutluluğun kokusu olacak.

Sensiz şimdi o yalnız, bambaşka,
Kalp kırık, yenik aşka.

Belki bir inattı, belki bir intikam,
Belki de bir kızgınlık.
Ama ne olur, artık bir ses ver.

1999