İnsan oğlu ne hayatlar yaşıyor
Şu üç günlük dünyada
Kimleri kalbinde öldürüyor
Kimleri doğuruyor bir daha
Kaç kez yandı yüreğim köz gibi
Yüreğine ateş düşmüş yanıyor
Göz yaşları sicim gibi akıyor
Yüce dağlar yıkılmış başına
Şehit anası ağlıyor kuzusuna
Kim dayanır bu ciyer acısına
Yolun düşerse uğra birgün
Bir filcan kahve içeriz
Anıları yad ederiz
Hem güler hem hüzünleniriz
Aklına ben düşersem uğra birgün
Sevdim
Can dedim canan dedim
Ne yazık ki kıymet bilinmedim
Gözümün nuru dedim
Bir güler yüz görmedim
kar düştü buralara
kuşlar çekti giti uzaklara
yolar kapandı topraklar kayboldu
bir garip köydü unutuldu
hasta olursun doktor gelmez
Senin suskunkuğun
Benim kulaklarımı çınlatıyor
Yüzünün düştüğünde
Kalbim durmaz ağlıyor
Gözlerin soğuk bakınca
Dökme gözyaşlarını henüz çok erken
Vakti gelince bir bir düşeçekler zaten
Hüzünleri kov kapından
Gün gelecek girecekler içeri izin almadan
Bir anlık hasretine katlanamazken
Bir ömür yokluğuna nasıl dayanırım
Sensiz geçen her günde
Cehennemi yaşarım
Gözlerim gözlerini arar
Hasretim
Gel gözleri nefesim
Sensiz ağlıyor yüreğim
Yokluğunla üşüyor tenim
Gül kokunu çok özledim
Hayat büyütme beni
Bırak çocuk kalayım
Kurduğum hayallerin
İçinde yaşayayım
Hayat büyütme beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!