cümlelerde vurguların hezeyanı
soluksuz bağırtıların kuytuları
rüyalar yıkıp durur,
ters ünlemli uykuları
ünlem ve önem
estetik diye tutturmuş maarif öküzleri
serbest yazdım şükür, bütün şiirlerimi
adaletten muaf iklimlerde
düşünerek heceler yazmak hak değildi
bunları kalbim söylüyor
Şiirlere umut bağlamak da tehlikeli
Şahıslara bağlanmak kolay
Şaire eziyet mi bu?
Şiirleri şahıslara adamak tüm yüküyle,
Sahiden kurduğu kelimeleri, yitip giderek…
Bir uykusuzluk sardı bedenimi
Akşamdan kalmayım, üstüm açık
Gözlerimde fırtınalar, özerklik isteği
Kaşlarım oynuyor, uyumanın özlemi...
Bugün de nefesim yorgun
uyumadan evvel yazacaklarım var
bacaklarımda ağrılar ve akşamüstü uykusu
yorgun sabah kahvaltısında kan içmişim
rüyamda kayıp kervanlara rehber idim.
sabah saat onbirde
uzak masallarda serili düşler
alışılmış hasretlerin koynunda, yeni dünya
uykusuz diyarlarda, salınan martılar,
aç gezmekte, deryalar boyunca…
denizler dalgasız, hayaller esir
dudaklarının kenarında unuttuğun
bir melodi kulağıma çalınan
ritmi senin sesine çalan...
ben sana yürümüyor, koşuyorum;
koşmak ne denli yetiştirebilirse beni sana...
yağmurdan sonra doğan güneşin beni büyüleyen
çağıran sözünde sonbaharı yaprak dökerken
gökkuşağının ardına ulaşmayı gaye edinmiş çocuklar
misali,
sözünde özünü saklarcasına duraksız cümleler...
yanılsama
bunca zaman inandıklarım
masum yanlış anlaşılmalarım
cennete uzanan merdivenlerde
soluksuz haykırışlarım.
yazgımın en güzel detayı
sana borçluyum varlığımı
son nefesim ve son dansım
ne yazık ki kaygılıyım
kanatlarım ürkek açılır
gözlerimse buruk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!