Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
duyarlı yüreğin gür sesini kutlarım
İnsanlarda ne vicdan ne merhamet kalmış üstadım.Ve Yaradanın insan eşref' i mahlukattır. Ben ona kendi ruhumdan üfledim' der...
Böyle bir şerefe layık görülmüş insan nasıl bu kadar acımasız olur. Anlamış değilim?.
VE SİZ BUNU ŞİİRİNİZDE MUHTEŞEM DİLLENDİRMİŞSİNİZ. Kutlarım yürekten...Saygımla...
Dünya değişti...Vicdanların rengi soldu...Merhametin sesi kısıldı...Ne güzel ki kalemler hala keskin ve kararlı...Yüreğine sağlık şair ağam...Çok anlamlı bir şiirdi...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta