Özgüven örtüsü biraz aralandığında
Bulutların bedenlerine sığmaz düşünceler
Umut her zaman orada bir yerde dursa da
Akıl genelde erir tereyağı misali
Uzun bir sessizlik süzülür ruhun derinliklerinden
Yoncaya saklanmış keklik gibi titrer kişi bir başına
Karamsarlık yoldaş olur
Tüm duygular ölür bir bir
Geriye kayıtsızlık kalır
Yaşamın hepimize bir hediye olduğunu unutmadan
Bizimle oynadığı gibi onunla oynamak gerek
Hayatta hep bir şeyler eksik olacak
Basamaklardan düşüldüğü gibi
Arada bir tokat da yenecek elbette
En ağırı
Başkalarının tırmandığı zirvelere asla çıkamadan
Onlar için hep bir merdiven olmak
Belki de hayatı abartmamak en doğrusu
Seğmenoğlu
Osman AkçayKayıt Tarihi : 26.9.2022 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, Okyanus Edebiyat Dergisi'nin Eylül 2024 tarihli 4. sayısında yayımlanmıştır.
Sonsuz selam ve saygılarımla.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (10)