Felek senin gözün çıksın
Tüm dertleri bana yıktın
Sabır taşımı sandın
Ben yoruldum, oy dağlar, oy
Şu sineme vura vura
Bırak bedenine güz gelsin , bazen yaprak dökümü iyi gelir. INSAN'a
Anılar acılar dökülür yavaş yavaş toprağa.
Toplayıp saklama sararmış yaprakları tekrar bağrında.
Yeni tohumlar saklar , kırılmış olsa bile dallar.
Nice baharlara....
Bir kavuşma birde hasret
Çoşku varmı özünde
Gecem günüm aynı oldu Baharımın rengi soldu Gözüm yaşım sel oldu Yeter ağlatma gönlümü (Ağlatma gönül sazını )
Sesiz konuşur gözümüz
Susuz kalır yüreğimiz
İçimdeki Ayaz
Bir mektup yolladım yâre,
Yüreğimde derin yara,
Hep yolunu gözlerim,
Gel diye sabah akşama.
Bir mektup getir eski Bahar'dan
Sonbahara döndü bu Bahar
Yaprak döküyor her bir dalı
yerlerde yatan yaprak kimin
Bir Mektup yolladım yâre
Yüreğimde yare ile
Hep yolunu gözlerim
Bir gün geleceksin diye
Içim boran içim ayaz
Yar oldun ama yâr kalamadın
Gözlerimde bir yangın bıraktın
Bir veda ettin, bin kere gittin
Sesin sustu, içimde çığlık kaldın.
Kaldığın yerden hep ben tamamladım
Bir sabah uyandığımda
Süpriz olsan yanımda
Kalbime yaslansan
Elinde bir tek gül
Gözlerin bir ömür
Bir zamanlar sustum…
Konuşsam da kimse duymadı,
Ağlasam da gökyüzü inatla suskundu.
Ama şimdi,
Her sessizliğin içinde kendi sesimi duymayı öğrendim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!