7.
Vura vura küçülür aklımız
Her marşta biraz daha azalır cümlelerimiz
İleri bu kadar da mı geriletir adamı
Uçurtmamı özledim anne!
8.
Buruşuk buruşuk hayaller
Şafak beklemeli geceler
İzmir’den Konya’ya asiler
Kars-Edirne arası isyankar özlemler
Acıtır her kurşun anamın yüreğini
Civanının korkusu sarar her zerresini
Ilık ılık akar gözünden acısı
Tutmasalar vurur zorbanın zulmünü
Işıksız her meclise bomba olur
Ruhu çalınmış her elebaşına vicdan
kime ne anlatsam
sırrımdan bir parça kopar sanki
kimden ne saklasam
sırtıma bir ton biner sanki
kelimeler dağıttık sahraya
yolu ordan geçen bir divane olur diye
Kaç bahar geçti ömrümüzden
Kaç kışı eritti yüreklerimiz
Gençliğimiz yaşlanır yaban ellerde
Geceye gün katarız
Sevda kokulu bahar çiçekleri gibi
Mecnuni aşklar yaşarız
Hakkından gelemeyeceğin hiçbir adama sataşmamalısın
Ardına verdiklerinden daha akıllıysan eğer artlarını sıvazlamamalısın
Yolun sonunu görecek kadar fer verilmişse gözüne körlere el atmalısın
Akşam her çöktüğünde aklını vicdanında tartmalısın
Tabutunu taşıyacak adamların canlarını yakmayasın ki incitmeden indirsinler toprağa seni
Ardından ağlayacak kadınlar için de olsa çocukları üzmemelisin
zaten hep yanlış olmadık mı zamanın geri sarımlarında
seninle neyse savaşla da o kadar sevişmedim mi
sana neyse sevgim davaya da aynı değil miydi
sihirli anlar bekledik zamanın ileri sarımlarında
değil mi ki, insan savaşı sevdayla yapar
Kalın perdeler ardında
Aklımın uzak bir köşesinde
Yapamadıklarıma yanarken biçare
Zaman tozu dumana katmıştır
Rüzgarın koynunda salınarak
Kafamı vuracak duvarlar ararım
Ölümler görmüş bir bebeğin dehşet gözlerinde parlar
Leylak kokusunu bilmeden ölmek midir masum olmak
Üçüncü sınıf eller birleştiğinde
Mor dağların ötesinden umut fışkırır
Güzel kadınlar azgın adamları delirtir
Ümüğüne basılmış gibi nara attığında çakallar
Şehre bak şimdi
Az sonra geceye gün doğacak
Arsız kadınları kovalayacak azgın adamlar
Güneş utanacak çıkmaya
Gece uzayacak
Bir çocuk ağlaması gelecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!