Gözlerin de derin bir mavilik , ben orda ruhumu kaybettim.
Kaybetmetmişliğim gözlerinde kalsın , derinliğinde sessiz çığlıklarım yankılansın.
Kim söndürdü bu şehrin ışıklarını , yalnızlığımla baş başa kaldım.
Gülüşün güneşten bir parça , sana gelen yolları aydınlatsın.
Tenin ateş , bırak orda küllerim savrulsun.
Yanmak yanında benim için çocuk neşesi ,
Tutuşmak ki alevin de ölümlerin en şereflisi.
Bırak ellerin olmuşluğun ellerinde kalsın.
Maviliğinde sensizlik , gülüşünde imkansızlığın kaybolsun.
Kayıt Tarihi : 20.8.2025 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!