Mustafa Asna Şiirleri - Şair Mustafa Asna

Ay yüzlüm
Dertlerini gece saklasın
Bahar yağmurları yıkasın saçlarını
Çicek kokusu sarsın tenini
Rüzgar getirsin sesini bana
Güneş aydınlatsın gülümsemeni

Aşk mı gecemi harmanlayan
Hayalin mi yıldızları çalan
Gülüşün mü güneşi gölgede bırakan
Kalbin mi beni böyle yalnızlıkla bir başına koyan

Üşüyorum ; ellerim ellerini arıyor ,

Kurumuş hislerimin , anlamsız meçhule dalan hayallerimin , geçmeyen gecelerimin , izmarit dolu sabahlarımin , anlamsız akan zamanın , kendime isyanımın , boşa akıttığım göz yaşımın , ömrümü boş insanlara harcamanın , sonu gelmeyecek sandığım dertlerin bana sonu olduğunu gösterdin. Bana bu dünyada tekrardan iyi güzel hayaller kurulabilecegini , hislerimin ve duygularımın tekrardan yeşerecegini , her gecenin bir sabahı olduğunu , güneşin bulutların arkasında da neşr - i envar edeceğini , zamanın anlamsız değil " doğru kişiye " aktığını , isyanımın kendime değil anlamsız kişilere olduğunu , gözyaşımın ruhumun ihtiyacı olduğunu , soğuk havaların bile çocuksu bir sese yenilecegini , nefes aldıkça benim de mutlu olabileceğimi , insanın sevgiye değil sevgisini gösterebilecegi birine ihtiyacı olduğunu , kelimelerin işte o zaman anlam kazanıp şu gibi kağıda aktığını gördüm. Cümlelerin kagitla birleşip karanlığı aydınlattığına şahit oldum. İnsanın sabretiğinde hayatı bile yenebilecegini seninle tanışarak ögrendim. Bir gülümse bir bakış bir çocuksu ses ile cennetin nasıl bir yer olduğunu anladım.

Ne halim var ne umudum
Savruldum gidiyorum
Bir bilinmezlik içindeyim
Hiçliğin ortasında kendimleyim

Dünya , devran döner

Gecenin yalnızlığını sesinle dağıttım
Karanlığını gülüşünle aydınlattım.
Sessizce zamanla akıp giderken
Gözlerinle duruldum
Bir inci çiçeğinin kokusuyla sarhoş oldum.

KARANLIK HİSLERİM KÖMÜRE BENZİYEN
BİR HALİM VARDI BU DERİN YOLCULUKTA İÇİMDE BİR ÜRPERTİ VARDI YOLUN SONU KARANLIK BİR OKADARDA SEZSİZ İLERLİYORDUM HER ADIMIMDA KALBİMDEKİ TİTREŞİMİ DİNLERDİ KULAKLARIM YOLUN SONU OLMADIĞI AKLIMDA
KAYBETMEK ADIM GİBİYDİ ANLIMDA
BENDE BİR SİGARA YAKTIM YILDIZLARIN ALTINDA…

Taze çicek kokuları yayılıyor saçlarından.
Ellerinde meltem esintileri.
Akşam güneşi aydınlatıyor gűlűmsemeni.
Bir çoçuk neşesi yüzünde
Denizin dalgaları kumsala degil , sensizligin ateşinde yanan kalbime vuruyor.

Bi çare gönlümün yaşam pınarı
Gözlerinde yaşama sevincim saklı
Beni sensizlikle sınıyor hayat
Sevincim de ömrüm de azaldı tükeniyor.

Hasret denilen illete mesafeleri eklemişler

Seni seviyorken susmak
İçim kaniyorken dışarıya gülmek
Hüznümü hayalinle ilmek ilmek perçinlenmek
Saklı veya gizli ne fark eder

Ruhum matemine karışmış , bilinmezliginde yolculuk eder.

Gözlerinden bir ateş düştü kalbime
Yandim döndüm küle
Kelimeler satırlar kifayetsiz kaldı
Gönlümde taht kuran o zatı şahaneyi tasvire

Kim takar yolu , mesafeyi , yılları