İki damla berrak su,gözlerinden akan yaş,
Bazen sevinçten düşer,kirpiğinin ucundan.
Kimi zaman efkarlı,kederli dağlar gibi,
Bazen dünyayı taşır,bedende ki küçük baş.
Yüreğimde zincirler kırmışım
Ayağıma prangalar vurmayın.
Dağlar aşıp düz ovaya inmişim,
Set çekipte yollarımda durmayın.
Gündüzlerim gece, karanlıktayım,
Bir Gönül Goncası
(Sayın Rabia Gölbaşı`na itafen yazılmıştır.)
Alemi beşere gelen kullardan,
Bir gönül goncası bilirim seni.
Sevgi dergahına giden yollarda,
Yağmur yağar sel olur,
Gülerim.
İnsanlar,yoksulluk içinde,
Açlıkla boğuşur.
Gülerim,
Hayallerim suya düşer,
Alemi beşere gelen kullardan,
Bir gönül goncası bilirim seni.
Sevgi dergahına giden yollardan,
Bir gönül goncası bilirim seni.
Cemalin aynamdır,gördüm kendimi,
Seher vakti bülbül inmiş bağlara,
Gül dalında semah dönse gerektir.
Şah elinden turnam gelmiş dağlara,
Gök yüzünde semah dönse gerektir.
Pir aşkında canlar,Türkmen ilinde,
Bir kere dünyaya gelmiş bulundum,
Dönüş biletini alamıyorum.
Sığamadım şu alemin içine,
Ne gökte ne yerde kalamıyorum
Dağ gibi devrildi yıllar,
Bir çıkar yol bulamadım.
Zalime çevrildi kullar,
Halden anlar bulamadım.
Yağmur yağar çisi çisi,
YOK OLDUM
Ne seni unuttum,ne de affettim,
Sadece kendimi avutuyorum.
Seni buldum,sende beni kaybettim
Sen varsın,ben beni unutuyorum.
Af dilemek için kapıma gelme,
Gittiğin gün affetmiştim ben seni.
Bir tek tutunacak dalım sen vardın,
Gittiğin gün affetmiştim ben seni.
Ağlamaktan görmez oldu gözlerim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!