Zaman geçti, ateş söndü sanmayın,
Ben yanarım,Sivas yanar,can yanar.
Yara iyileşip,kabuk bağlamaz,
Ben kanarım,Sivas kanar,gül kanar.
Dost dediğin senin gibi olmalı,
Her fırsatta vurup vurup kaçmalı.
İflah olmaz derin yara açmalı,
Senin dostların da sana benzesin.
Yazım da kış oldun,kışımda boran,
Yüzümde beliren kırışıkları,
Sen görmedin,
Nereden bileceksin….
Bunca yıl,nerede?
Nasıl yaşadım?
Yakası kapalı dertleri dürdüm,
Ne kalem ne dil anlatamaz ki.
Şu bağrıma dikenli teller ördüm,
Ne kalem ne dil anlatamaz ki.
Küsemedim dost bildiğim kullara,
Şu merdivenli sokak,
Hem inip,hem çıkıyor.
Merdivenli sokaktan,
Kimler inip,çıkıyor....?
Ayşe teyze,bir ömür,
Pencereden bakarken,
Bozmadım Düzeni
Taş duvarlar örüp,içine koyduk,
Her gece hayvani sefaya doyduk.
Onlar şeytan,bizler duru bir suyduk,
Bozmadım düzeni,işime geldi.
Sen yoktun…
Sensiz zordu her gün.
Her gün,
Seni düşünüp,seninle konuştum.
Konuşmak,
Azaltmadı acıları,
Düştü yapraklar dalından…
Masal değildi hayat.
Yaprakları tek tek takamadık yerine.
İnsanlar basıp geçti,ezdiler,
Rüzgar savurdu,toz duman,
Yağmurlar sürükleyip götürdü,
Bizim oralarda bir söz söylenir,
Ölmüş kuzu kurttan korkmaz diyorlar.
Öyledir güzelim inan öyledir,
Azraile minnetimiz yok bizim.
Bazan tende bazan canda dururuz,
Sağa döndüm sola döndüm olmadı,
Uykum kaçtı tutamadım bu gece.
Gözler çakmak gibi,mahmurlanmadı,
Uykum kaçtı tutamadım bu gece.
Kovaladım dört dolandı odayı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!