Gördüm ki bu dünya yaşamak ve ölmek
Duydum ki bu gökyüzü varsan mavi yoksan gri
Bildim ki seni yarattı benden öte; fakat bana yansıdı
Sana yakın olan bana da yakın, sana uzak olan benden de uzak
Hangi yaşam nefsini sana nefes verirken
Birleşti bu devri-âlem
Kaçmadım ki
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,