Melahat Çetinkaya Şiirleri - Şair Melaha ...

Hayat bitmez okul bizler öğrenci
Kimimiz beyazdır kimimiz zenci
Sabırla sınanır yürek direnci
Gün olur azarı,sopayı yeriz
Gün olur her şeye güler geçeriz.

Acıyı kederi vurup sırtına
Sığınıp kendi doğrularına
Yürek yangınını koyup avcuna
Bir kova soğuk su dökmektir gitmek.
Hasreti sineye çekmektir gitmek...

Güneşe tutulan kardelen gibi
Yandı haresiyle eridi bitti
Güneş mi bulutun ardına sindi
Gelirim demişti gelmedi gitti.

Tutuştu narına yanar yüreğim

Dur kaptan!
Dinle beni.
Sakın demirleme bu limana
Güzelim yüreğini.
Tekin değil burası.
Uçurum dört bir yanı.

Müjdeler baharı badem ağacı
Toz pembe çiçekler sarar yamacı
Bahara yakışır güzellik tacı
Düşer cemre toprak ana şenlenir.

Çiçekten çiçeğe uçar kelebek

Hangi şiire başlasam seni anlatan,
Kalem ağlar, kağıt ağlar, el ağlar.
Hangi dağın koyağına saklansam,
Bulut ağlar,güneş ağlar, yel ağlar.

Hangi şarkıya dokunsam usuldan,

Gaflet uykusuna yatan canlara
Davul zurna çalsak uyanırlar mı?
Ufkumuz boyandı kör karanlığa
Deyip te yalvarsak uyanırlar mı..?

Atı alan Üsküdar’ı boyladı

Kararan ufuklara
Doğacak güneş misin
Küllenmiş duygulara
Kıvılcım ateş misin
Gönül düşünce dara
Omuz veren eş misin

Uçuruma bir gül attık
Yankısını bekliyoruz
Suya karanfil bıraktık
Kokusunu ekliyoruz.

Hasretini demler usta

Aşılmaz engeller dağlar olsa da
Kaderin ördüğü ağlar olsa da
Vuslata kapalı yollar olsa da
Hala kalbimdedir özeldir yerin

Esen kavak yelim tatlı belamsın