Melahat Çetinkaya Şiirleri - Şair Melaha ...

Kalp atışım nefesimdin
Yaşamaya hevesimdin
Mutluluğa adresimdin
Duvarımdaki resimdin

Çok istedim yırtamadım

Gökte uçan telli turnam
Kanadında götür bizi.
Mevlana ’nın dergahında
Yunus Emre otağında
Eylen biraz yatır bizi...

İçimdeki hüzün,gözde yaşımın
Kanadı kırıksa gönül kuşumun
Dumanı gitmeyen garip başımın
Gülmeyen yüzümün sebebi sensin.

Coşkun ırmak gibi çağlayışımın

Şu fani dünyaya geldim geleli
Gülmedi kaderim gülmedi gitti
Çektim tesbih gibi derdi kederi
Her biri sineme batan oktular
Ne aşklar yaşadım zaten yoktular.

Sarılmış boynuna ibrişim ağı
Divane gönlümün zincirsiz bağı
Yağmur sonrasında ebem kuşağı
Güzellik tacını takar saçların.

Ağacı süsleyen yapraklar gibi

Yalancı bahara kandık
Bahar bitti güzü kaldı
Toz pembe hayale daldık
Pembe gitti tozu kaldı

Ölümsüz sanırdık aşkı

Umut rüzgarıyla düş savurarak
Hayal ülkesinde saray kurarak
Emanet yürekte aşkı vurarak
Bade süzdürmenin ne gereği var

Yalancı baharda açan çiçekte

Ne zaman sevdimse yürekten,
İçimdeki o amansız savaşın
Yenik komutanı oldum ben.
Bundandır aşktan vazgeçişlerim
Tutup kolayı seçişlerim
Kimi sevdimse,ona git deyişlerim.

Saklanmış her tonuna
Asılmış bulutlara
Bir nisan yağmurunda
Kelebek kanadıyla
Güvercin gagasında
Taşınıyordu yuvaya...

Ağzımın tadı yoksa,
günlerdir.
Hasta gibiysem.
Ve boğazımda,
Düğüm düğümse kelimeler,
Buluttan nem kapıyorsam.