Mehtap Keklik Şiirleri - Şair Mehtap Keklik

Şiir tadında dinleniyorum pencerenin önünde
Köpüklü kahve kıvamında keyfim.
Kar dolmuş pencerenin pervazı
Bir avuç alıp sıkıyorum ellerimle
Acılarım gibi, kederlerim gibi
Keyfoluyorum, acılar eridikçe ellerimde.

Damla damla oyarak yüreğimi
Her seferinde biraz daha
Tüketti yok etti umutlarımı.
Her seferinde biraz daha
Yaşadım tüm yok oluşları.

Sana yağıyordu duygularım
Sağanak sağanak
Sevgimin pembemsi bulutlarından.
İçim dolmuştu ve...
Sana sürüklüyordu arzularımın
Başıboş sevda yelleri

Kaç el dualara açıldı
Yüreğime dokunmak için
Kaç gözün kirpikleri alkış tuttu
Yağmurlarımda ıslanmak için.
Bir sen kaçırdın ellerini
Ve bir sen şemsiye tuttun yağmurlarıma.

Ogün durdurdum tüm saatleri
Saat on bire on kala
Kör düğümler attım umutlarıma
Sürgüledim dünyamın tüm kapılarını.
Hayallerimi kaldırdım sandıklara
O gün kapattım gözlerimi

Bulutlar bugün yine dalgın dalgın
Bakıyor yeryüzüne
Toprağın yürek atışlarında elleri
Tohumlara öpücük gönderen yağmurların.
Ve benim gül tomucuklarından
Gülümseyen çocukluğum.

Yalnızlığın yorgunlğu yüreğimde
Bakışlarım takatsiz.
Titrek parmaklarım arasında sıkışmış
Tükenmeye yüz tutmuş sigaram
Bitkin düşmüş duygularım
Sevginin ümitsizlikle

Gece mavisi hislerin
Serin karanlığında
Arzunun kırılan aynası
Ve sen...
Ve sen gün doğmadan önce
Düşlerimi terkeden.

Demir alma zamanı gelmişse hayattan
Beklemek faydasız, yolcu yolunda gerek.
Anıların güvertesinde ardına bile bakmadan
Haydi gidelim ömrüm 'eyvallah' diyerek.

Ömrün iskelesinde bakanlar ardımızdan

Yürek sarnıcımdan damlayan
Duygu damlalarının karstik kokusu
Boğuyor nefes darlığı çeken ruhumu
Ve duygu eklemlerimdeki amansız sancı...

Sancırım içimdeki beni gösteren aynada