Cami avlusuna bırakılmış bebek ben değilim.
Bir yanlışlık var.
Bir haksızlık var.
O bebek ben olsam; haksızlığa nasıl baş kaldırırım.
Nasıl asi olurum, nasıl hesap sorarım.
Bir daha cami avlusundan bahsetmeyin bana; aklıma başka şeyler geliyor.
Çamura batmayan çamuru bilmez.
Batttıkça öğrenip unutan onlar.
Midesi bozulur her şeyi yemez.
Kokudan iğrenip çok yutan onlar.
Ahlak laftır kesin ahlaksız yaşar.
Yürekler karanlık göremedim ben.
Memleket perişan, insan perişan.
Huzur sarayına giremedim ben.
Memleket perişan, insan perişan.
Selam verdim, canım almaya kalktı.
Bana geceyi gündüz diye verdiler.
Karanlığ gördüm.
Yıldızları gördüm.
Sayamadım kaç yıldız kaydı sahte gecelerde.
Ayaklar kor içinde...
Umut tor içinde...
Nal veren yural takar.
Yural alet eyler.
Robot eyler.
'Alet işler el övünür'
Böyle düzene sitem edilir,sövülür.
Taşlarla örüldün sen bir duvarsın.
Her taşın altında paylar senindir.
Dünyada taşlaşmış kalbinle varsın.
İflahı imkansız huylar senindir.
Mazlumlar üstüne yıkılan sensin.
Eğer çoksa şansın, büyük insansın.
Eğer yoksa şansın, falan filansın.
Eğer çoksa şansın, her zaman haklısın.
Eğer yoksa şansın, sen bir yasaklsın.
Yaşamayı özledim olanca gücümle.
Kelime kelime, cümle cümle.
Kör kuyulara rağmen, zindanlara rağmen.
Mapustan özgürlüğe, yokuşlardan düzlüğe.
Hain bakışlar arasında.
Engeller içinde.
Yaşamayı özledim,sensiz,
düzensiz,özensiz,sepesiz.
Ayrı bir gezegende.
Ayrı bir yaşam.
Ne sabah böyle olsun ne akşam.
Nöbetçiler uyusun,nöbetçisiz yaşam olsun.
Kim ne derse desin gerçek bir şey var.
İnsan solda taşır o da yürektir.
Yüreksiz insanlar duvardır duvar.
Her zaman hoş gelen seda yürektir.
Madem bir insansın layık ol ona.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!