Cami avlusuna bırakılmış bebek ben değilim.
Bir yanlışlık var.
Bir haksızlık var.
O bebek ben olsam; haksızlığa nasıl baş kaldırırım.
Nasıl asi olurum, nasıl hesap sorarım.
Bir daha cami avlusundan bahsetmeyin bana; aklıma başka şeyler geliyor.
Çamura batmayan çamuru bilmez.
Batttıkça öğrenip unutan onlar.
Midesi bozulur her şeyi yemez.
Kokudan iğrenip çok yutan onlar.
Ahlak laftır kesin ahlaksız yaşar.
Eğer çoksa şansın, büyük insansın.
Eğer yoksa şansın, falan filansın.
Eğer çoksa şansın, her zaman haklısın.
Eğer yoksa şansın, sen bir yasaklsın.
Yürekler karanlık göremedim ben.
Memleket perişan, insan perişan.
Huzur sarayına giremedim ben.
Memleket perişan, insan perişan.
Selam verdim, canım almaya kalktı.
Yaşamayı özledim,sensiz,
düzensiz,özensiz,sepesiz.
Ayrı bir gezegende.
Ayrı bir yaşam.
Ne sabah böyle olsun ne akşam.
Nöbetçiler uyusun,nöbetçisiz yaşam olsun.
Yaşamayı özledim olanca gücümle.
Kelime kelime, cümle cümle.
Kör kuyulara rağmen, zindanlara rağmen.
Mapustan özgürlüğe, yokuşlardan düzlüğe.
Hain bakışlar arasında.
Engeller içinde.
Yaralı şairin mahkum dileği.
Aksa göz yaşlarım silenim yoktur.
Ateştenmiş meğer umut yeleği.
Alevli dünyamı görenim yoktur.
Sende kanat kırık bendeyse dallar.
Kim ne derse desin gerçek bir şey var.
İnsan solda taşır o da yürektir.
Yüreksiz insanlar duvardır duvar.
Her zaman hoş gelen seda yürektir.
Madem bir insansın layık ol ona.
sen daha dün küçük menfaatlere gereksizce boyun bükendin
küçük hesapların insanı olarak çok tez büyüdün
koyunca yüreğine nasıl olursa olsunu
kural budur diyip çıktın biryerlere
gerçekte çıkılmış birşey olmasa da
gerçekte düşülmüş şeyler olsa da
Bana geceyi gündüz diye verdiler.
Karanlığ gördüm.
Yıldızları gördüm.
Sayamadım kaç yıldız kaydı sahte gecelerde.
Ayaklar kor içinde...
Umut tor içinde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!