Mehmet Yaşar Şiirleri - Şair Mehmet Yaşar

Geçmek bilmez kabus olur geceler
Her saniye dilim seni heceler
Bir an olsun bitmez kalpte acılar
Ölüden beterim yokluğunda ben

Başım alıp gitsem bırakmaz dağlar

Bu nasıl bir dünya böyle,
Her şey olmuş yalan dolan,
Kimseye kalmamış güven,
Nasıl bir dünyada yaşıyoruz biz.

Dostum var sanıp yoldaş olursun,

Yaşanmadan geçmiş bunca yıllarım
Ben hayatı yirmisinden sonra anladım
Kör olası İstanbul harcamış benim gençliğimi
Düzeni bozuk dünyayı ben yirmisinde çözdüm

Hayat kavgam göstermemiş bana gün yüzü

Aşk insana karın doyurmuyormuş
Geç de olsa artık öğrendim bunu
Anladım ki senin sevgin oyunmuş
Oynadın benimle bir aşk oyunu

Unutulurmuş üç günde maziler

Seni yazdım kıta kıta kalbime,
Seni yazdım kelime kelime gönlüme,
Seni yazdım hece hece ruhuma,
Senden başkası haram bana Fatma’m.

Sızlıyor damarlarım bedenim,

Sen benim saklı sevdamdın
Yıllardır içimde tek yaşayandın
Uğruna düşünmeden öleceğim candın
Anlamadın görmedin sen beni sevgi Pınar’ım

Bende öyle bir büyük aşkla yaşıyordun ki

Gökyüzünden sel gibi yağan yağmurun,
Altın da sırılsıklam olmuşum ben,
Hiç farkında değilim ıslandığımın,
Tek düşündüğüm seni çılgınlar gibi sevdiğim.

Üşütmüşüm hastalanmışım hiç umurunda değilim,

Tövbe ettim artık sevmeye
Gönül kapımı çalmasın kimse
Gelipde beni bulmasın zalimler
Bundan böyle tövbeliyim ben aşka

Her gelen bir yara açıp gitti

Hicrandan yoruldum kalmadı gücüm
Geceler gündüze karıştı babam
Bu sevdayı artık çekemez oldum
Kaderin elinden şaşırdım babam

Düştüm bir hayırsız yar alçağına

Senin aşkın cennetim olsa da
Yinede sevemem ben seni
Hayattaki tek umudum olsan da
Yinede sevemem ben seni

Çok çektim yıllarca aşkın elinden