Mehmet Yaşar Şiirleri - Şair Mehmet Yaşar

Bu gün yolda karşıma bir kız çıktı
Onca insanın içinde gözlerim ona daldı
Kimseye aldırmadan arkasından bakakaldım
Aynı şehirde olsaydık sen diye haykıracaktım

Sacları saçların gibi düz kısaydı

Utanıyorum kendimden seni sevdiğim için,
Utanıyorum insafsız kitapsız senden,
Utanıyorum arkadaşlarımdan dostlarımdan,
Utanıyorum senden utanıyorum insafsız.

Bir gerçek sanmıştım ben aşkımızı,

Kahramanmaraş'ın huyundan,
Adana'nın insanından,
İstanbul'un kızlarından,
Kork sen bunlardan arkadaş.

Kahramanmaraş deyince durun,

Bak güzelim yine yalan söylüyorsun,
Yine inandırıcı inandırıcı anlatıyorsun,
Bak yine inandırdım sanıyorsun,
Yok, güzelim yok Cin'le Şeytan,
İkisi bir arada yaşayamaz.

Çıkardım aklımdan seni
Çek git artık yüreğimden
Anmıyor dilim senin ismini
Çek git artık kalbimden

Bırak boş kalsın bendeki yerin

Ben yine bu günde ağlıyorum
Sabahın beşinde hala içiyorum
Yıkık bir biraneye dönmüşüm artık
Gel gör beni ne hallere koydun sen

Dayanamıyorum bu gün yarın derken

Sabret dertli asker geçecek bu da
Acemilik bitip olunur usta
Garip anacığım şimdi hep yasta
Asker ocağnda hasretlik zormuş

Günler geçmek bilmez şafak sayılır

Canımdan çok sevdim seni,
Hep alay edip güldün bana,
Her seni seviyorum diyişimde,
Hep ağlattın hiç güldürmedin,
Beni yaktın Allah’ta seni yaksın.

Yine başım dumanlı bir dünyayım ben
Hayali gözleri hiç çıkmıyor aklımdan
Çıldırmış gibiyim korkum delirmekten
Sana sığındım Allah'ım yardım et bana

Kaderimse çekerim deyip katlandım

Habersizce çekip sevgilim gitmiş
Ölümsüz aşkımız böylece bitmiş
Tüm hatıraları sokağa atmış
Allah kahretsin her şey yalanmış

Yüreğim aşkıyla boşuna yanmış