Mehmet Yaşar Şiirleri - Şair Mehmet Yaşar

Seni gördüğüm o an kalbim titredi
Buruk bir mutluluk yüreğimi sardı
Aşk seninle çaldı benim kapımı
Uzatıyorum ellerimi tutar mısın?

Kâhve gözlerin büyüledi gözlerimi

Hrant dink öldü sokaklar dolup taştı
Siyahlar giyinip pankartlar açıldı
Hepimiz Ermeni’yiz diye türkü yakıldı
Ölene rahmet olsun ben ermeni değilim

Dinimi inkâr edip özümden dönmem

Yine oldu akşam yandı ışıklar,
Güneş battı karartı dünyam,
Şu bekârlık yaktı bitirdi beni,
Eversene artık beni canım babam.

Evi almış bir koku her yer darmadağınık,

Bırak artık zalim felek,
Bırak beni düş yakamdan,
Doymadın mı bunca acıya,
Bırak felek kurtulam acılardan.

Bırakın kanasın benim yaralarım,

Ne güzel şehirsin sen Fethiye.
Eşin benzerin yok senin bence,
Doğa, şehir, tarih iç içe,
Ne şirin şehirsin sen Fethiye.

Olmayan bir şeyin yok ne ararsan var,

Ne güzeldi oysa o ilk tanıştığımız gün,
Ne kadar belli etmemeye çalışsam da,
Heyecanlanmıştım seni görünce bir an,
Seni tanımak inan çok güzeldi Funda.

Bilmem bu soğukluk nerden çıktı,

Bu gün üstümde bir gariplik var,
Bilemedim nedir bu bendeki durgunluk,
Ne zaman seninle konuşsam olurum böyle,
Anlamadım ki sen aşk mısın dert misin?

Yine konuştuk büründüm karamsarlıklara,

Girdin beklemediğim bir anda hayatıma,
Mutlulukla hüzün karıştı bir birine,
Bilemedim sevinç mi gözyaşımı,
Var mıydı Funda böyle habersiz bırakmak.

Hani sözün vardı bana arayacaktın,

Olmadı işte gülüm seninle de olmadı,
Bu ateşi sen yaktın sen söndürdün,
Anlamadım ki maksadın neydi senin,
Neden Funda’m neden biz böyle olduk.

Ben değil sen istedin bu aşkı,

Sende seviyorsun beni
Her halinden belli,
Bırak bu inadı nazı,
Gel tatlı kız etme zülüm.

Üç günlük dünya bu, anlasana,