Mehmet Yaşar Şiirleri - Şair Mehmet Yaşar

Melek yüzünü göremeden daha ben,
Işıldayan gözlerine bakamadan daha ben,
Ablam diyip sarılamadan sana daha ben,
Toprak sarmış seni benim canım ablacığım.

Merhaba gençlik demeden daha sen,

Şimdi sayende aşkın yalan yollarındayım,
Tıpkı senin o ölümsüz sahte aşkın gibi,
Seni sevmek hayatımın en büyük yanlışıymış,
Ben nasıl da inanıp sevdim seni böyle delice.

Göremedim kara gözlerinde ki o sahte sevgiyi,

Zamansız gelip manasız gittin
Bilmem ki canım bu veda niye
Hani her şey çok güzeldi beraberken
Anlamadım ki gülüm bu gidiş niye

Söyle masum gülüşün sahtemiydi

Vatan satan şerefsizlere inat,
Sapa sağlam dimdik ayaktayız biz,
Üç beş itin çakalın havlamasıyla,
Bu vatan Türk’ten başkasına yar olmaz.

Boşuna itler, çabalarınız boşuna,

Umut bırakmadı çok sevdiklerim
Hiç huzur vermedi can bildiklerim
Kararttı dünyamı dost gördüklerim
Yalandan bir hayat yaşıyorum ben

Neye yarar hayat nankörse kullar

Yapmadığım delilik kalmadı yokluğunda
Serserinin biriyim konu sen olduğunda
Dünya bomboş geliyor seni düşündüğümde
Yaşarken ölenlerden farkım kalmadı benim

Anlatılmaz bir aşkla seviyorum ben seni

Ben buraların adamı değilim,
Ben uzak köylerin adamıyım,
Buralar bana çok dar geliyor,
Ben buraların adamı değilim.

Saflığımı cahilliğimi hoş gör güzelim,

Yıllardır omzunda hepimizin yükü,
Bir gün olsun şikâyet etmedin,
Dertlerle çilelerle geçer ömrün,
Sen babaların en mükemmelisin,
Benim canım babam.

Dara düştüğümde imdadıma koşan,
Derdime ortak olup paylaşan,
Hep halimi sorup yardım elini uzatan,
Benim iyilik meleğim canım ablacığım.

Yıllardır bıkmadan kahrımı çeken,

Aylar oldu hiç almadım elime
Duvarda asılı kaldı gitarım
Kim bilir ne kadar da üzdüm onu
Aynı odada ayrıyız gitarım

Unuturdum dertlerimi çalarken