Mehmet Yaşar Şiirleri - Şair Mehmet Yaşar

Yalnızım sensizde yaşarım,
Gece gündüz hayal kurarım,
Böylede çok mutlu olurum,
Ben yalnızlığı seviyorum.

Yalnızlıktır beni tek dinleyen,

Yıl 1996 aylardan Ağustos tu hiç unutamam,
Ben daha on bir yaşında İlkokulu yeni bitirmiştim,
Bir gömlek bir pantolonla Kuzgun’ndan düştüm yollara,
Senin yanına geldiğimde ben daha bir çocuktum Abi.

Ben babamla on bir yıl durmuştum aynı evde,

Gittiğin günden beri
Ben bir deli serseri
Gelip görsen halimi
Sızlar belki yüreğin

Kan kustum gece gündüz

Umut bağlayıp sevme beni,
Sende yanarsın inan benimle,
Hayatla bağımı kopardım ben,
Sevme beni, ben bitik bir adamım.

Uzak dur girme benim dünyama,

Dost dedim sırrımı verdim,
Arkadaş dedim canımı verdim,
Dost, arkadaş böylemi olur dostum,
Yapılırmıydı bu Cin'e can dostum.

Açken tok gezdik günlerce seninle,

Gelmez ki o vefasız gitti bir kere,
Beklemek boşuna dönmez geri,
Giden vefasızdır yıkar gider insanı,
Feryatlar boşuna giden dönmez geri.

Gözyaşların kanlı nehir gibi aksa da,

Yine yalnız kaldım gurbet elde,
Duyulmaz sezim gülmez yüzüm,
Sendemi gidiyorsun memlekete hemşerim,
Güle güle git hemşerim yolun açık olsun.

Sen bakma benim yaş dolu gözlerime,

Demek gidiyorsun git güle güle,
Sen aldırma yaş dolu gözlerime,
Sen gidiyorsun diye ağlamıyor onlar,
Sevinçten ağlıyorum sensizliğe ağlıyorum,
Sen düşünme beni git gülüm güle güle.

Uykularımı bölüp gir rüyalarıma,
Hayalin süzülsün gözlerime.
Damla damla düş yüreğime,
Gözlerimin çiğ tanesi,
Yağmurum ol yağ gönlüme.

Suçum neydi ki hiç güldürmedin beni,
Suçum neydi ki hep ağlattın beni,
Günahım neydi ki hep isyan ettirdin beni,
İsyanım sana gücenme Allah’ım.

Madem ki yarattın onu, insan diye,