Mehmet Taş Şiirleri - Şair Mehmet Taş

bilsem ki bu hasretin sonu çabuk gelecek
bağrıma taş basar da Eyyüp olur beklerim
acabalar beynimde kök salıp yeşerse de
sınır koymam sabrıma derviş olur beklerim

yüreğimde kanayan yaraya tuz basar da

Bir sokaktayım şimdi
Daracık bir sokakta.
Yüksek yüksek duvarlar çepeçevre
Kapısız penceresiz dilsiz duvarlar.
Gökyüzü renksiz
Gökyüzü düştü düşecek başıma.

Gecenin en ortalık yerinde
Bir cinnet demindeyim
Yıldızları vuracağım teker teker
Delilik biliyorum
Ama baktıkça senin gözlerini görüyorum.

Çok söz vardı
Biz susarak konuşuyorduk
Aşk yan yana otırup aynı yere bakmaktır diyordu şair
Biz yağan yağmurda,
Aynı damlaya bakıyorduk.,

De ki susuzum
kurumuşum.
Yarılmış bağrım şahra şahra,
Muhtacım
Bir sen kalmışın

Deliliğimiz, deli-kanlılığımızdan olmalı
Yoksa yırtmadık yakamızı
Kimselerle dalaşıp
Köşe kapmaca oynamadık kolluk kuvvetleriyle
Sadece alın terimizdi akıttığımız
Bir lokma bir hırkayken kaygımız

Gidiyorum
Ardıma bakmadan gidiyorum.
Öldürdüm içimdeki kelebekleri
Bir yığın kahır birikrdim de
Topladım sararmış gülüşlerimi
Heybemde son güzden kalma hüzün

Sen git gitmek istersen
Ben buradayım.
Bu çıkmaz sokakta sensiz
Çaresiz yapa yalnız
Yüreğindeki beni bıraktığın yerdeyim..
Korkma yıkılır diye

Sen uzanmış koynuna uyuyorken gecenin
Ben kanayan gönlüme merhemdir diye
Yıldızlardan ışıklar sağıyordum.
Karanlıktı soğuktu
Rüzgar tokat gibi vuruyordu
Kaldırımlarda eskiyen gölgelerde bir medet umuyordum

Geceleri İshak kuşları öterdi
Damların siyah gözlü bacalarında.
Ay solgunu geceleri
Renksiz düşlerimize yorgan ederdik.
Gün boyu artan yorgunluğumuz
Tavşankanı bir çayın