Kahpe felek güldürmedi yüzümü
Dağlayıp da yara etti özümü
Kor eyledi dilde tatlı sözümü
Dillerime miras kaldı feryadım
Karanlık da seçemedim yönümü
Gönlüne sığınan garip aşık
Sevgine muhtaç bir dilenci
Şefkatini arayan küçük çocuk
Ne dersen de sana muhtacım
Eline sarılıp merhamet diyen
Ayağına kapanan gönlünü seren
Boynumu yokluk büktü
Dişimi açlık söktü
Omuzum çabuk çöktü
Memursan derdin bitmez
Olmadık ceza gördüm
Tüylerimi ürpertirdi hoş sesi
Yüreğimi titretirdi neşesi
Köşkü idi gönlümdeki köşesi
Kapısına hüzün yazdım bu aşkın
Asıl neden muammaydı fikrinde
Neyzen tefik şair beyi
İçer rakı üfler neyi
Serseriden efendiyi
Dost eylemiş şair beyi
Çekeriken besmeleyi
NEFESİN KESİLDİ SARARDI YÜZÜN
DOKUZU BEŞ GEÇE KAPANDI GÖZÜN
DÜŞMANA TOY DÜĞÜN BİZLERE HÜZÜN
TARİHTE ON KASIM KARA GÜN PAŞAM
HİCRANLA YAD ETTİM TÜRKÜN ATASI
Bana cefan nedendir söyle şehla bakışlım
Şelek şelek yük olmuş tükenmiyor efkarım
Bitsin artık bu hasret gözü ela nakışlım
Sensiz hayat hayat mı himmet eyle ey canan
Canan bana gelmeden gelmez gönül baharı
Çok şiir yazdım
Bu şiir başka
Taze bir gül gibi
Anlam taşır ela gözlüm
Senin düşüncelerin gibi mantıklı
Dizeler cildin gibi pürüzsüz
Yapraklar yeşerip çiçek açardı
Bezenen dallarsa koku saçardı
Her yerde pür neşe kuşlar uçardı
Süsüne hayrandım bahar mevsimi
Goncalar açardı tacın içinde
Dökmüş siyah perçemi gün ışığı sönüyor
Fani dünya gizemi yine bir gün dönüyor
Solan günün son demi henüz akşam oluyor
Nasıl desem bilmem ki dilim aciz kalıyor
Yine canan gelmedi gün dönümü geliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!